ਛੱਡੋ ਝੋਰੇ...



   


ਛੱਡੋ ਝੋਰੇ, ਚੱਲੋ ਚਾਹ ਪੀਂਦੇ ਆਂ,
ਜ਼ਖ਼ਮ ਬਥੇਰੇ ਚੱਲੋ ਸੀਅ ਲੈਂਦੇ ਆਂ।
ਕੀ ਐ ਮਸਲਾ, ਕਿਸਦਾ ਮਸਲਾ,
ਆਪਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੀ ਲੈਂਦੇ ਆਂ?
ਟੇਢੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਟੇਢੇ ਰਸਤੇ,
ਕੋਈ ਫੜ੍ਹ  ਲੀਹ ਲੈਂਦੇ ਆਂ।
ਲੰਮੇ ਪੈਂਡੇ ਯਾਦ ਸਫ਼ਰ ਦੀ,
ਦੰਦੀ ਕੋਈ ਕਰੀਅ ਲੈਂਦੇ ਆਂ।
ਸਾਥ ਵਿਚਾਲੇ ਛੱਡਣ ਵਾਲੇ,
ਯਾਦਾਂ ਵਿਚ ਵਸੀਅ ਲੈਂਦੇ ਆਂ।
ਸਫ਼ਰ ਤਾਂ ਇਹ ਮੁਕਾਉਣਾ ਪੈਣਾ,
ਘੁੱਟ ਸਬਰ ਦਾ ਪੀ ਲੈਂਦੇ ਆਂ।
ਜੂਨ ਅਸਾਡੀ ਉਮਰ ਹੰਢਾਵੇ,
ਚੱਲੋ ਆਪਾਂ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਅ ਲੈਂਦੇ ਆਂ।

                 ਜਗਸੀਰ ਉੱਗੋਕੇ

टिप्पणियाँ

एक टिप्पणी भेजें

इस ब्लॉग से लोकप्रिय पोस्ट

The Power of Mindfulness: Cultivating Presence in a Busy World

चित्र
  "The Power of Mindfulness: Cultivating Presence in a Busy World" Introduction: In today's fast-paced and constantly evolving world, it's easy to get caught up in the whirlwind of responsibilities, distractions, and stress. Amidst this chaos, the practice of mindfulness offers a refuge—a way to cultivate presence, find inner calm, and navigate life with greater clarity and purpose. Mindfulness is not a magical solution, but rather a practical approach that can transform our relationship with ourselves and the world around us. Let's explore the power of mindfulness and how it can enhance our well-being. 1. Understanding Mindfulness: Mindfulness is the art of intentionally paying attention to the present moment, without judgment. It involves observing our thoughts, emotions, and sensations with curiosity and acceptance, rather than getting lost in the past or future. By anchoring ourselves in the present, we become more attuned to our experiences and gain a deeper
Read more »

ਹਰ ਗੱਲ...

चित्र
 ਹਰ ਗੱਲ ਦਿਲ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ,  ਤਾਂ ਹੀ ਕੱਲੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਗਮ ਹੈ ਕਿ ਗਮ ਹੀ ਕਿਉਂ ਮਿਲਦੈ, ਉਂਝ ਤਾਂ ਹਰ ਗਮ ਸਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਜਿਥੇ ਜੁੜੀਏ ਦਿਲ ਤੋਂ ਜੁੜੀਏ, ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਵਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਹੱਸ ਕੇ ਜੇ ਬੁਲਾਵੇ ਕੋਈ,  ਉਹਦੇ ਅੱਗੇ ਢਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਦੀ ਆਦਤ ਨਹੀਂ, ਸੱਚ ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਿੰਦੇ, ਕਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਪਛਾਣ ਨਹੀਂ ਹੈ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ, ਛੇਤੀ ਦਿਲਾਂ ਤੋਂ ਲਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਰਾਹੋਂ ਕੁਰਾਹੇ ਵੀ ਪਾ ਜਾਂਦੇ ਮਸਲੇ, "ਖੁਦਾ" ਦੁਆਵਾਂ,  ਰਾਹੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਜਗਸੀਰ ਸਿੰਘ ਉਗੋਕੇ 9878387150
Read more »

ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਸੁਫ਼ਨਾ

चित्र
 ਮੈਨੂੰ ਜਦ ਵੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਭਿਆਨਕ ਜਾਂ ਡਰਾਵਨਾ ਸੁਫਨਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਦਿਲ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਧੜਕ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਦ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲ੍ਹ ਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਰੱਬਾ ਤੇਰਾ ਸ਼ੁਕਰ ਏ , ਇਹ ਸੁਫਨਾ ਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਦਿਨ ਵੀ ਜੋ ਘਟਨਾ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ  ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੀ ਉਹ ਇਕ ਭਿਆਨਕ ਸੁਫਨਾ ਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਪੌਣੇ ਕੁ ਨੌਂ ਸਕੂਲ ਗਿਆ,  ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਟੀ.ਵੀ ਲਾ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂ ਕਿ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਮੈਂ ਖਬਰਾਂ ਸੁਣਨੀਆਂ ਨੇ। ਮੈਂ ਨਿਊਜ ਚੈਨਲ ਲਾ ਕੇ ਦਿੱਤਾ।  ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੀ ਇਕ ਆਦਤ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਜਦ ਵੀ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਲੱਗਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਪਿਛੋਂ ਆਵਾਜ ਮਾਰ ਕੇ ਕੋਈ ਕੰਮ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ।ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਛੋਂ ਆਵਾਜ ਨਾ ਮਾਰਿਆ ਕਰੋ। ਉਸ ਦਿਨ ਜਦ ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੈਂਨੂੰ ਆਵਾਜ ਨਹੀਂ ਮਾਰੀ।ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਨੀ ਲੱਗਾ,  ਮੈਨੂੰ ਆਵਾਜ ਨਹੀਂ ਮਾਰ ਸਕੇ। ਉਸ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਹਾਫ ਡੇ ਸੀ। ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮਿੱਤਰ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਦਸ ਕੁ ਵਜੇ ਆਪਣੇ ਇਕ ਦੇ ਪਿੰਡ ਜਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾਇਆ।  ਕੋਈ ਗਿਆਰਾਂ ਕੁ ਵਜੇ ਮੇਰਾ ਨਜਦੀਕੀ ਦੋਸਤ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਬੁਲਾਉਣ ਆਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੀ ਤਬੀਅਤ ਅਚਾਨਕ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਮੈਂ ਘਰ ਚਲਾ ਗਿਆ।  ਮੇਰੇ ਘਰ ਮੇਰੇ ਸਕੇ ਆਂਢੀ ਗੁਆਂਢੀ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਖੜੇ ਸਨ। ਮੈਂ ਸਿੱਧਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਮ
Read more »